Osuszanie pomieszczeń po zalaniu nieruchomości nie jest łatwym zadaniem. Konieczne jest dokładne przeanalizowanie sytuacji i dobranie odpowiednim rozwiązań. Nowoczesne metody osuszania obejmują kilka rozwiązań i każdorazowo powinny być dopasowane do skali zdarzenia. W przeciwnym razie osuszanie budynków nie przyniesie pożądanych efektów – wręcz przeciwnie, doprowadzi do większych uszkodzeń i strat. Jakie metody osuszania pomieszczeń można wyróżnić? Podpowiadamy.
W pierwszej kolejności warto przybliżyć naturalne metody osuszania budynków – sprawdzają się one doskonale, gdy wilgotność powietrza na zewnątrz jest niska i panują wyższe dodatnie temperatury. Skuteczność tego rozwiązania jest również uzależniona od prędkości przepływu powietrza w osuszanym wnętrzu. W sytuacji, gdy jest zbyt niska, konieczne jest zastosowanie dmuchaw czy wentylatorów, które pozwalają wprawić powietrze w ruch. Plusem tego typu rozwiązania jest możliwość usunięcia nadmiaru wilgoci bez konieczności użycia specjalistycznego sprzętu – konieczne jest jedynie otwarcie okien i drzwi. Niestety, czas pozbywania się wilgoci jest długi, co znacznie wydłuża moment zakończenia prac remontowych.
Wykorzystanie kondensacyjnych osuszaczy powietrza do osuszania budynków zostało zapoczątkowane przez skandynawskie i amerykańskie przedsiębiorstwa. Osuszanie kondensacyjne polega na uszczelnieniu pomieszczeń i wysysaniu wilgotnego powietrza przy użyciu wentylatora, a następnie podania go na parownik. W efekcie nadmiar pary wodnej zostaje zabrany do zbiornika i odprowadzony do kanalizacji. Jak sama nazwa wskazuje, metoda ta wykorzystuje zjawisko kondensacji pary wodnej zawartej w powietrzu.
Bardzo ważnym elementem wspomnianych urządzeń jest chłodzony skraplacz o dużej powierzchni – to na niego jest nadmuchiwane wilgotne powietrze. W efekcie dochodzi do spadku wilgotności względnej powietrza, przyśpieszenia parowania i dyfuzji wilgoci z przegród. Należy pamiętać, że z uwagi na uszczelnienie pomieszczenia, powietrze krąży w obiegu zamkniętym.
Kondensacyjne osuszacze powietrza można wykorzystywać w temperaturach od 9 do 40 stopni Celsjusza, jednak najlepsze efekty są zauważalne w temperaturach od 20 do 25 stopni Celsjusza. Co ważne, efektywność osuszania rośnie wraz z poziomem wilgotności względnej powietrza pomieszczenia i temperatury powietrza. Dzięki temu kondensacyjne osuszanie budynków jest wykorzystywane do poprawiania mikroklimatu wnętrz i osuszania ścian.
Kolejną metodą osuszania budynków jest osuszanie absorpcyjne. Absorpcja to zjawisko polegające na odbieraniu wody z materiałów przez otaczające je osuszone powietrze i doprowadzenie do tzw. wilgotności sorpcyjnej. Metoda ta zakłada, że znaczne wysuszenie powietrza w zawilgoconym wnętrzu doprowadzi do stopniowego schnięcia murów poprzez oddanie nadmiaru wilgoci do pomieszczenia.
Absorpcyjne osuszanie pomieszczeń polega na pochłanianiu wody z zasysanego powietrza i utworzenie dwóch stref pracy za pomocą tzw. pasażu powietrznego. W jednej z nich odbywa się absorpcja wody w obracającym filtrze, a w drugim regeneracja i aktywne osuszanie. Plusem tego typu metody jest możliwość jej wykorzystywania zarówno w temperaturach dodatnich, jak i ujemnych. Najlepsze efekty osuszania absorpcyjnego można uzyskać przy zadbaniu o odpowiednią szczelność pomieszczeń. Omawiane urządzenia pozwalają usunąć nawet 1000 litrów wody na dobę. Co ważne – jeśli proces ten jest przeprowadzany tylko w jednym pomieszczeniu, pozostałe wnętrza mogą być w tym samym czasie bezproblemowo użytkowane.
Metoda iniekcji, pomimo iż należy do inwazyjnych metod osuszania pomieszczeń, to jest jedną z najczęściej stosowanych. Do jej przeprowadzenia konieczne jest wytworzenie w przegrodzie przepony przerywającej podciąganie kapilarne i uzyskanie w murze obszaru o normalnej wilgotności. Metodę iniekcji można przeprowadzić za pomocą iniekcji grawitacyjnej, termoiniekcji, ciśnieniowej oraz elektroiniekcji.
Iniekcja grawitacyjna jest jedną z rzadziej stosowanych metod. Wymaga wywiercenia w przegrodzie otworów co około 10-12 cm, o wielkości 2-3 cm. Ważne jest zachowanie odpowiedniego kąta – 30-45 º. Niestety przy mocno zawilgoconych przegrodach jej skuteczność jest niska.
Jeśli chodzi o iniekcję ciśnieniową, to można wyróżnić wersję „mokre w mokre” oraz iniekcję z aktywatorem. Do jej przeprowadzenia stosuje się profesjonalne preparaty iniekcyjne, które w swoim składzie zawierają krzemiany, silany, siloksany, akrylany czy też mikroemulsje silikonowe. W niektórych sytuacjach jest możliwe zastosowanie również płynnych parafin – wymagają one jednak użycia specjalistycznego sprzętu i podgrzania muru oraz iniektu.
Jeśli chodzi o elektroiniekcję, to łączy ona zasady tradycyjnej iniekcji z elektroosmozą. Do jej przeprowadzenia jest wykorzystywany prąd stały o napięciu 24 V – pozwala ona wywołać różnice potencjałów w murze i wymusić ruch wilgoci w porach. Po spadku zawilgocenia muru do odpowiedniego poziomu wykonuje się iniekcję.
Z kolei termoiniekcja wymaga wstępnego osuszenia fragmentu budynku tzw. pasa iniekcji do poziomu maks. 7% wilgotności masowej. W tej metodzie ciepło jest dostarczane za pomocą termowentylatorów czy też generatorów mikrofalowych. Przy ich użyciu podgrzewa się mur, po czym wykonuje klasyczną iniekcję ciśnieniową.
Kolejnym sposobem osuszania budynków po zalaniu jest metoda mikrofalowa. Pozwala ona szybko wysuszyć wybrane fragmenty ścian, stropów czy też posadzek. Wykorzystuje bowiem w obszarze promieniowania mikrofalowego zjawiska zamiany energii pola elektromagnetycznego na energię cieplną w środowisku wilgotnym. Polega na przystawieniu do ściany generatora mikrofalowego – emituje on szybkozmienne pole elektromagnetyczne. Zawarte w murze molekuły płynne takie jak woda, białka czy inne zostają poddane działaniu pola elektromagnetycznego i w efekcie zaczynają drgać. Działanie to doprowadza do tarcia cząstek materii i wytworzenia ciepła. To z kolei sprawia, że woda zostaje wypychana, a zawilgocone miejsce zostaje podgrzane do wysokiej temperatury. Takim sposobem woda jest wypychana i przemieszcza się do zewnętrznej części muru, a następnie odparowuje.
Osuszanie metodą mikrofalową jest uznane za najszybszą metodę usuwania wilgoci. Doskonale sprawdza się w przypadku grubych ścian, ale też trudnodostępnych miejsc. Co najważniejsze – rozwiązanie to jest bezpieczne, stąd też można je wykorzystywać nie tylko w usuwaniu nadmiaru wody w nowych budynkach, ale też zabytkowych obiektach. Metoda mikrofalowa usuwania wilgoci działa również szkodniko- i grzybobójczo.
W zależności od sposobu pracy urządzeń można wyróżnić osuszanie w obiegu zamkniętym, jak i otwarty. To pierwsze występuje w momencie, gdy nie zachodzi wymiana osuszanego powietrza z powietrzem zewnętrznym. Ma ono miejsce, gdy do usuwania nadmiaru wilgoci jest wykorzystywany osuszacz kondensacyjny. Jeśli chodzi o osuszanie w obiegu otwartym, to dotyczy ono sytuacji, gdy częściowo bądź całościowo osuszane powietrze jest wymieniane z powietrzem zewnętrznym. Rozwiązanie to stosuje się głównie w systemach klimatyzacyjnych.
W przypadku budynków wyposażonych w prawidłowo działające izolacje przeciwwilgociowe najlepszym sposobem usuwania nadmiaru wilgoci powstałej na skutek awarii, powodzi czy też stosowania mokrych procesów technologicznych są metody osuszania budynków wykorzystujące kondensacyjne osuszacze powietrza, generatory mikrofalowe czy też absorpcyjne osuszacze powietrza.
Planując osuszanie wnętrz, należy pamiętać, że najlepsze efekty można uzyskać tylko przy prawidłowym dobraniu metody osuszania do sytuacji – specjaliści wyjaśniają, że przy niesprawnych przeponach hydroizolacyjnych osuszanie kondensacyjne przyniesie zamierzone efekty. Bardzo ważne jest także, zadbanie o skuteczną wentylację pomieszczeń i mikrowentylację nowej szczelnej stolarki.
Z uwagi na fakt, iż dobranie odpowiedniej metody usuwania wilgoci z powietrza wymaga dysponowania odpowiednią wiedzą, warto skorzystać z pomocy specjalistów. Dostępne metody osuszania pozwalają sprawnie i szybko usunąć wilgotne powietrze tylko pod warunkiem, że są właściwie dopasowane. Część osób uważa, że osuszacze kondensacyjne działają najlepiej – okazuje się, że stosowanie osuszaczy kondensacyjnych nie jest zalecane w każdej sytuacji. To samo dotyczy innych metod. Fachowcy analizują sytuację, sprawdzają stan ścian oraz podłoża i decydują, czy usuwanie wilgoci gorącym powietrzem, czy też przy wykorzystaniu ciśnienia pary wodnej bądź innego rozwiązania, będzie najlepsze. W efekcie właściciel nieruchomości w możliwie najkrótszym czasie zyskuje dostęp do pomieszczenia i może zakończyć prace remontowe.
